Εικόνα λιθογραφίας του Ιησού Χριστού ο καλός Ποιμήν με φύλλο χρυσού στο τελείωμα φιλέτο.
Αρκετές φορές στην Αγία Γραφή ο Ιησούς Χριστός αναφέρεται ως «Καλός Ποιμήν» και οι πιστοί του, οι φίλοι και μαθητές του ως “ποίμνιο” ενώ είναι συχνή η απεικόνιση του Ιησού -Ποιμένα με ένα πρόβατο στην αγκαλιά του, μια εικόνα που αποπνέει αγάπη, φροντίδα και προστασία.
Σε περικοπή του ευαγγελιστή Ιωάννη (10:1-21) κατά την αναφορά του Χριστού ως Καλού Ποιμένα, ο Ιησούς παρουσιάζεται να καθορίζει τη ζωή Του σύμφωνα με τις ανάγκες των “προβάτων” Του. Η ίδια παρομοίωση χρησιμοποιείται και στα τέσσερα ευαγγέλια με τον “Καλό Ποιμένα”, τον Ιησού, να μην επιτρέπει στον εαυτό του να χάσει κανένα από τα πρόβατά Του. Η αλληγορική ιστορία, όπως αναφέρεται στα κείμενα του Ιωάννη δείχνει ότι οι άνθρωποι γύρω από τον Χριστό είχαν αντιληφθεί την ξεκάθαρη θέση του ως Υιός του Θεού.
Γιατί ο Ιησούς επιλέγει να δώσει στον εαυτό του και Υιό του Θεού αυτόν τον χαρακτηρισμό; Η απάντηση είναι απλή και ξεκάθαρη. Ως Καλός Ποιμένας, ο Ιησούς Χριστός εμφανίζεται ως οδηγός, προστάτης, θεραπευτής και βοσκός των προβάτων του που χρειάζονται πνευματική τροφή, θεραπεία, φροντίδα και έλεος. Αυτός ο ποιμένας, ο Καλός Ποιμένας, βρίσκει χαρά βλέποντας τα ασθενή πρόβατά Του να προοδεύουν προς την ίαση.
“Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής («Σας βεβαιώνω: εκείνος που δεν μπαίνει από την πόρτα στη μάντρα των προβάτων, αλλά πηδάει μέσα απ’ αλλού, είναι κλέφτης και ληστής. Οι αντίπαλοι του Κυρίου ισχυρίζονταν, ότι αυτοί ήταν οι μόνοι αναγνωρισμένοι οδηγοί του θεοκρατικού έθνους. Αποδεικνύει τώρα σε αυτούς, ότι στην πραγματικότητα δεν ήταν παρά ποιμένες εγωιστές, μισθωτοί, ενώ αντιθέτως αυτός είναι ο μόνος καλός Ποιμένας των ψυχών.